Sara Cohen-Brandon woonde met haar gezin op het Kastanjeplein, nummer 3-II. Hieronder lees je de gedenkposter over dit gezin.
Sara Cohen-Brandon, met rechts van haar Mirjam Cohen, en met Greetje en Kaatje Cohen
Sara Cohen-Brandon (1887-1943) was niet alleen de spil van haar eigen gezin van zeven kinderen, maar stelde haar woning ook open voor vele anderen. Nadat haar man Jacob in 1934 was overleden aan een hartkwaal – zijn broer Mozes, die getrouwd was met Sara's zus Susanna, was in 1932 overleden aan dezelfde ziekte – kwam het gezin op het Kastanjeplein te wonen. Het werd een ontmoetingsplaats voor volgers van de religieus-zionistische beweging, klassiek geschoolde musici (de hele familie hield veel van muziek) en jonge mensen die door Sara, die een talent voor pedagogiek had, werden geholpen.
Sara werd op 23 juli 1943 vermoord in Sobibor, samen met haar dochters Greetje (20 jaar), Mirjam (11 jaar) en haar moeder Keetje (84 jaar). Haar zoon Hartog en dochter Keetje waren toen al in Auschwitz vermoord; haar oudste zoon Izak zou in april 1945 overlijden in het 'verloren transport', dat vertrok vanuit Bergen-Belsen en strandde in Tröbitz. Sara's zoons Philip en Samuel overleefden de oorlog. Zij vestigden zich in Israël, waar Samuel zijn naam veranderde naar Shmu'el Hacohen en het boek Zwijgende stenen: herinnering aan een vermoorde jeugd schreef, over zijn jeugd in Amsterdam.
Comentarios