Jim Appelmelk is een van de jongere leden van Jiddisj Koor Hejmisj Zain, dat vorig jaar zong op de 4 mei herdenking op het Kastanjeplein. Ook dit jaar zal het koor er weer bij zijn. Jim vertelt over hoe hij bij Hejmisj Zain is gekomen, wat zijn Joodse achtergrond voor hem betekent en hoe hij de herdenking op het Kastanjeplein heeft ervaren.
'Ik ben bij het koor gegaan omdat ik nogal graag zing, en ik vind het Jiddisch mooi. Het spreekt tot de verbeelding, dat er eigenlijk nog maar zo kort geleden gewoon hele dorpen waren waar het leefde. Ik probeer nu ook wel via Duolingo wat Jiddisch op te pikken.
Ik vind het ook mooie liederen, qua klank en ook qua betekenis. Dus toen ik er vier jaar geleden achter kwam dat Hejmisj Zain er was, heb ik me meteen aangemeld.
Maar ja, dat was net voor Covid, dus het duurde nog even voordat ik kon beginnen.
Ik kom uit een niet-religieuze Joodse familie, en ik ben opgegroeid in de Concertgebouwbuurt. Daar woonden best veel Joden, ik had ook best veel Joodse leerlingen op mijn lagere school zitten. Maar niemand was religieus. Dus mijn beeld van het Jodendom was dat er allerlei dingen zijn die je wel en niet doet, en wel of niet eet, maar ja, daar deed niemand iets mee. Tot ik via mijn studie iemand tegenkwam die weliswaar ook seculier was, net zoals ik, maar die wel betrokken was bij Joodse jongereninitiatieven.
Het is heel erg mooi en ontroerend om op het Kastanjeplein te zingen. Zingen, dat verbindt heel erg. En ja, je vat er eigenlijk meer mee dan je met woorden kan doen.
Toen ben ik eens mee gegaan, en ik merkte dat ik het leuk vond om er meer over te weten, meer mensen te leren kennen. Ik heb nooit daar vanuit de behoefte gehad om religieus te gaan leven. Ik vind het idee van sjabbat bijvoorbeeld wel mooi: er is één dag in de week die anders is dan alle andere. En dan doe je bepaalde dingen niet. Toevallig was ik gisteren mijn telefoon vergeten naar werk, en ik vond het eigenlijk wel heel erg rustgevend om die niet bij me te hebben. Dus op die manier kun je er wel iets in ruimere zin uithalen. Het sluit toch een beetje aan bij het idee van, de zon gaat onder op vrijdagavond, je zet alles uit en je gaat gezellig met zijn allen eten. En je hoort de volgende dag wel wanneer de haan kraait.
Ik ben pas één keer bij de herdenking op het Kastanjeplein geweest, vorig jaar. Het is heel erg mooi en ontroerend om daar te zingen. Zingen, dat verbindt heel erg. En ja, je vat er eigenlijk meer mee dan je met woorden kan doen. Dat klinkt misschien een beetje zweverig, maar je legt er heel erg een gevoel mee vast dat in een gesprek bijvoorbeeld minder makkelijk zou kunnen.’
Meer informatie over Hejmisj Zain vind je op https://hejmisjzain.nl. De foto van het koor op het Kastanjeplein is gemaakt door Caecilia van der Drift.
Commentaires